(jako pytanie)

См. также в других словарях:

• nieprawdaż — «wzmocnione nieprawda (jako pytanie zamykające wypowiedź)» Nie zrobisz tego, nieprawdaż? …   Słownik języka polskiego

• nie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tym wyrazem mówiący oświadcza, że nie istnieje stan rzeczy, o którym mowa:a) w połączeniu z czasownikami zaprzecza danej czynności, stanowi, procesowi :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach zawierających skierowaną do rozmówcy prośbę o wskazanie pewnych okoliczności towarzyszących treści zdania : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nie — (pisane rozdzielnie) partykuła przecząca 1. w połączeniu z czasownikami a) «stanowi zaprzeczenie jakiejś czynności lub stanu, które dany czasownik wyraża; w konstrukcjach zdaniowych uwydatnia kontrast, przeciwieństwo, stopień nasilenia danej… …   Słownik języka polskiego

• no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… …   Słownik języka polskiego

• zbyć — dk, zbędę, zbędziesz, zbądź, zbył, zbyty zbywać ndk I, zbyćam, zbyćasz, zbyćają, zbyćaj, zbyćał, zbyćany 1. «sprzedać, odstąpić coś za pieniądze; pozbyć się czegoś przez sprzedaż» Zbyć ziemię, posesję. 2. «zareagować na czyjeś pytanie, czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• Лютынский, Ян — Род деятельности: социолог Дата рождения: 19 октября 1921(1921 10 19) Место рожде …   Википедия

• co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …   Słownik języka polskiego

• gdzie — 1. «zaimek zastępujący człon zdania oznaczający miejsce jako środowisko odbywania się czegoś, rzadziej także cel przestrzenny, kierunek (dokąd) lub drogę, trasę (którędy)» a) «w zdaniach pytajnych lub w zdaniach podrzędnych wyrażających pytanie»… …   Słownik języka polskiego

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• mianownik — m III, D. a, N. mianownikkiem; lm M. i 1. «pierwszy przypadek w deklinacji, występujący w zdaniu w funkcji podmiotu lub orzecznika (odpowiadający na pytanie: kto? co?); forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus» Rzeczownik użyty w mianowniku. 2 …   Słownik języka polskiego